(Σχόλιο Χριστίνας Μπαρμπαρούση για το Επιστημονικό Σύγγραμμα "Κοινωνική Αειφόρος Ανάπτυξη, Υπόδειγμα Win-Win-Win, Papakonstantinidis Model" όπως δημοσιεύθηκε στο δικτυακό ιστότοπο του Δρς Λεωνίδα Παπακωνσταντινίδη http://www.scribd.com/doc/11788187/Win-Win-Win-Model-Papakonstantinidis-Model. Ολόκληρο το κείμενο εδώ)
Στη Μεθοδολογία - Υπόδειγμα δημιουργίας Κοινωνικού Κεφαλαίου "Win-Win-Win Model" του Δρς Παπακωνσταντινίδη, το τρίτο Win (ο τρίτος διαπραγματευόμενος εταίρος, ο παράγοντας C/Community) δεν είναι απλώς η Κοινωνία, που επωφελείται από το αποτέλεσμα της διαπραγμάτεσης των άλλων δύο Win. Έχει και την ιδιότητα του εξωτερικού -τρίτου- παρατηρητή, που παρεμβαίνει και εξισορροπεί το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στα προηγούμενα δύο (Win-Win), ο ρόλος του οποίου ενέχει τριπολική υπόσταση : εκτός από
α) τον πρωταρχικό ρόλο ενός παρατηρητή να παρατηρεί και να συλλέγει τις πληροφορίες για τη συμπεριφορά των "παικτών" και να τις καταγράφει ως φαινόμενα,
β) να συλλέγει τις πληροφορίες για τη συμπεριφορά των "παικτών" και να τις καταγράφει ως φαινόμενα προς παρατήρηση και εξαγωγή συμπερασμάτων, μεθόδων προθεραπείας, προπαρασκευής, πρόληψης, προδιάθεσης και προκατάληψης,
γ) αποτελεί άμεση παραγωγή - συσσώρευση πληροφορίας, που προκύπτει από το βαθμό ένωσης της επιθυμίας των δύο συντελεστών για κλείδωμα της
συμφωνίας με διάχυση του οφέλους στο περιβάλλον, στο οποίο λαμβάνει χώρα η διαπραγμάτευση. Λαμβάνει τη θέση της "Κοινωνικής Μήτρας" ("Social Matrix"), εντός της οποίας εκτυλίσσεται η διαπραγμάτευση των Πάντων στην Κοσμική σφαίρα. Ακόμη, εάν στη διαπραγματευτική δράση οι δύο αντίπαλες πλευρές αποτελούνταν από το συνειδητό και το υποσυνείδητο, το Τρίτο Win σίγουρα θα αποτελούσε το υπερσυνείδητο, όπου σαν άλλος από μηχανής θεός του σύμπαντος, παρεμβαίνει και "συνωμοτεί" για να επιτύχει ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Υπό διαφορετικό πρίσμα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως το συμπαντικό συλλογικό υπερσυνείδητο, που περικλύει και περιφρουρεί τα άλλα δύο, καθότι βρίσκεται πάνω από τη λογική, στα όρια του πεπερασμένου. Άρα, λοιπόν, ξεφεύγουμε από τα ανθρώπινα όρια και "(δια)βλέπουμε" τη διαπραγμάτευση, ως κοσμική έννοια, ως κάτι το γενικό, που πέρασε στην ανθρώπινη φύση και έγινε το επιμέρους. Ας μην ξεχνάμε, ότι το "άπαν" αποτελείται από μικρότερα "πάντα" (το παν, του παντός, πληθ. τα πάντα), που όσο
τα αναλύουμε, τόσο προχωρούμε στην εσωστρέφεια του (γενικού) "άπαντος", το οποίο ενέχει και συγκρατεί τα (επιμέρους) "πάντα" με φυγόκεντρο δύναμη - εξάρτηση. Έτσι και το Τρίτο "Win". Αποτελεί μεν το γενικό σύνολο, που ενέχει στη μεγίστη κλίμακα την ανώτερη κοσμική διαπραγμάτευση και αποτελεί, δε, σε μικρότερη κλίμακα το/τα επιμέρους σύνολο/α, την Κοινωνική Μήτρα, που εκτυλίσσεται εντός της η ανθρώπινη διαπραγμάτευση. Ότιδήποτε γίνεται ή δεν γίνεται αντιληπτό από τις ανθρώπινες αισθήσεις και τον ανθρώπινο νου, αποτελείται ή εμπεριέχεται σε ομόκεντρους κύκλους. Άνθρωπος, Πλανήτης, Κόσμος, Σύμπαν, Άπαν. Έτσι, λοιπόν, και ο Τρίτος πόλος του "Υποδείγματος Win-Win-Win" εμπεριέχεται στο κάθε ένα επίπεδο κλιμάκωσης ξεχωριστά και ταυτόχρονα περικλείει όλα τα επίπεδα σε ένα.
Ενώ ο στόχος του είναι οι επιμέρους όροι, προσεγγίζει την τοπικότητα από "ψηλά", ως ο ανώτερος παρατηρητής της, από το ύψος των γενικών όρων. Κι αυτό, διότι έχει κατανοήσει
απόλυτα την έννοια και τη λειτουργία του Κοινωνικού Matrix. Για να το επιτύχει αυτό,
ο εμπνευστής του Τρίτου Win, φαντάστηκε την Κοινωνία, το Κοινωνικό Matrix, ως μια
ζωντανή οντότητα, συμπαγή, σε σχήμα κύκλου, του οποίου θα μπορούσαμε να πούμε η δομή
είναι όμοια με αυτή του ανθρώπου.: συστέλλεται και διαστέλλεται φυσικά, ενώ πάλλεται κυκλικα στο εσωτερικό της, σαν να αναπνέει με φυγόκεντρο δυναμική και εσωστρεφή εντροπία. Σαν να πρόκειται για μια στρογγυλή μάζα ζωντανή. Αυτός ο έμβιος οργανισμός, συμπεριφέρεται σαν και τον ανθρώπινο ακριβώς επειδή είναι η προέκτασή του και για να διατηρήσει τη μάζα του στο χωροχρόνο αυξάνεται όσο ξοδεύεται, σύμφωνα με τη Θερμοδυναμική. Ταυτόχρονα, διακρίνεται ακόμη μία ιδιότητα στη φύση αυτού του Τρίτου πόλου. Αποτελεί τη Μεσότητα στην εξίσωση "Έλλειψη - Μεσότητα - Υπερβολή". Με τη φυσική του εντροπία, διατηρεί την αρμονία μεταξύ των δύο άκρων, τα συνδέει και τα συντηρεί στην τάξη. Είναι, όπως το χαρακτηρίζω, η "εξισορροπιτική χείρα του σύμπαντος", ο αόρατος συγκρατητής των Πάντων, το παλλόμενο "Τίποτα" της Κβαντομηχανικής", το στοιχείο, που συγκρατεί το Σύμπαν και δεν καταρρέει, δηλαδή η Αγάπη. Όπως γίνεται αντιληπτό, δεν είναι απλώς ένας τρίτος παράγοντας, που συμμετέχει ή εξαρτάται από το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, αλλά ένας καθοριστικός για την πορεία του συντελεστής. Ως προέκταση της εξίσωσης, στο δίπολο Αιτίας - Αιτιατού, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι το Τρίτο "Win", η Κοινωνία, που επωφελείται από μια διαπραγμάτευση, είναι το αιτιατό, ο αυτοσκοπός της διαπραγμάτευσης, ή αλλιώς η εντελέχεια, η δυνατότητα της περιρρέουσας κατάστασης από το πέρασμα της άμορφης ενέργειας (προδιαπραγματευτική φάση) στην ουσία, στην πραγματικότητα (όφελος Κοινωνίας - Τρίτου "Win" από την διαπραγματευτική φάση), όπου καθώς μεταβαίνει από τη μία φάση στην άλλη, φεύγει από το αιτιατό και καταλήγει να μετατρέπεται στο Τρίτο "Win". Αποτελεί έναν μηχανισμό αξιοπιστίας για την αίσθηση, που έχουμε για το αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης, ο οποίος αυτός μηχανισμός αποτελείται από το χρόνο, από το χώρο και από τις κατηγορίες στοιχείων (αντίθετα συμφέροντα, μερίδια, χρησιμότητες, ορθολογισμός, ηττημένη πλευρά, σεβασμός στην ισχύ του αντιπάλου, αποστροφή στον κίνδυνο) των διαπραγματευόμενων πλευρών. Στη Θεωρία του "Win-Win-Win", τα συναντούμε, ως συντελεστές πραγμάτωσης της διαπραγματευτικής διαδικασίας, σαν βασικά συστατικά της, που δρουν αλληλοεπηρεαζόμενα και αυστηρώς προσδιορίζουν και το αποτέλεσμα, όπως γίνεται αντιληπτό από τον εμπνευστή της θεωρίας του τρίτου Win, Δρ Παπακωνσταντινίδη. Ο δεσμός με τον οποίο συνδέονται αυτοί οι δύο συντελεστές ("παίκτες") στην κοσμική ροή των πραγμάτων, είναι η σχέση αιτίας - αιτιατού, η αιτιώδης συνάφεια. Η αιτιοκρατική φύση της ροής των πραγμάτων, η διαρκής διαπραγμάτευση δηλαδή των πάντων γύρω μας, είτε συμβαίνει λόγω χρονικής διαδοχής, επειδή "έτυχε" (αν και τον παράγοντα της τύχης τον καταρρίπτει το Τρίτο "Win") να συμβεί, είτε λόγω αιτιώδους συνάφειας, που προϋποθέτει στον ανθρώπινο νου την ύπαρξη του αναγαίου δεσμού των διαπραγμετευόμενων πλευρών και με βάση αυτόν κρίνουμε και αποδίδουμε την αιτιοκρατική σχέση σε ένα διαπραγμετευτικό αποτέλεσμα, ενέχει, σε κάθε περίπτωση, μια φυσική εντροπία, μια φυσική ροπή των πάντων προς μια κατεύθυνση.: τη συλλογική ωφέλεια, τη διάχυση της ωφέλειας και έξω από τους διαπραγματευόμενους συντελεστές. Συναντούμε εντός του την έννοια της Δικαιοσύνης, που εξασφαλίζει τη φυσική ισορροπία των συμπαντικών ροών, ενώ παράλληλα διαβλέπουμε και την έννοια του "απείρου", το οποίο διατηρεί τη διαπραγμάτευση των συμπαντικών δυνάμεων - στοιχείων "κατά το πρέπον", σύμφωνα δηλαδή με έναν άγραφο (αόρατο) νόμο ή κάποιον uber alles "διαχειριστή" (η κοινή ωφέλεια, που διαχέεται στον περιβάλλοντα χώρο). Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι κάνει λόγο για την "ειμαρμένη" ή "δίκη", την αρχή της δικαιοσύνης, που συντηρεί την ύπαρξη του σύμπαντος και δεν του επιτρέπει να καταρρεύσει. Χάρη σε αυτή την αόρατο πάλη (ή διαπραγμάτευση, όπως θα την ονόμαζε ο Δρ Παπακωνσταντινίδης) επιτυγχάνεται η κοσμική παλλίντονος αρμονία (ή οι διαπραγματευτικές θέσεις των αντίπαλων δυνάμεων, όπως θα λέγαμε με όρους της Θωρίας των Παιγνίων. Οι παίκτες αντιμάχονται, ώστε να διατηρήσουν την αυτο-επιβίωση και σύμφωνα με την πρωτέρα διεργασία των διαπραγματευτικών δυνάμεων, επέρχεται ένα δεδομένο - πεπερασμένο αποτέλεσμα.) Η διαρκής συμπαντική αλλαγή - πάλη είναι η διαπραγμάτευση και το γεγονός, ότι χάρη σε αυτή ο κόσμος δεν καταρρέει είναι το τρίτο "Win". Τα άλλα δύο "win" είναι οι δυνάμεις του καλού και του κακού, που αντιμάχονται με στόχο την αυτοσυντήρηση.
Παράλληλα, θα μπορούσαμε να δούμε "μέσα" στο Τρίτο "Win" του Δρς Παπακωνσταντινίδη και να διακρίνουμε, ότι είναι η τυφλή, απεριόριστη και ακατάπαυστη ορμή όλων των όντων και των φυσικών πραγμάτων στην κοσμική σφαίρα για διαπραγμάτευση ή η βούληση για θέληση. Σε κάθε περίπτωση, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι το τρίτο Win είναι η κινητήριος δύναμη δύο διαπραγματευόμενων πλευρών προς επίτευξη ενός πεπερασμένου αποτελέσματος. Αυτομάτως αποκτά ακόμη μια έννοια ή μια ακόμη ιδιότητα. Το Τρίτο "Win" συγκεντρώνει μια καθολικότητα αφενός σε εννοιολογικό επίπεδο και αφετέρου σε επίπεδο πραγματικότητας. Το συνδετικό στοιχείο ανάμεσα σε αυτά τα δύο είναι η εμπειρία. Αυτή είτε θα το ερμηνεύσει είτε θα το εξελίξει. Εδώ, λοιπόν, έρχεται να εκπληρώσει την έννοια της οικουμενικότητας.
Άρα λοιπόν, συνοψίζοντας, το Τρίτο "Win", σύμφωνα με τον εμπνευστή του, Δρ Παπακωνσταντινίδη, δεν είναι απλώς το εξωτερικό περιβάλλον της διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε δύο επωφελημένους από το αποτέλεσμα αυτής "παίκτες", που επωφελείται αυτού του αποτελέσματος εξίσου με τις αντίπαλες πλευρές. Είναι μια άφθαρτη περιρρέουσα και πρωτογενής συστατική έννοια, που περιέχει τα πάντα και εμπεριέχεται σε αυτά, είναι ταυτόχρονα και υπεραξία και μετρήσιμο αποτέλεσμα, έχει τα χαρακτηριστικά πεμπτουσίας, "ομπρέλας" και διόδου ομαλής έκβασης με τριαδικό χαρακτήρα. Διαβάζοντάς το νιώθεις την αίσθηση της ελευθερίας, ο ίδιος ο εμπνευστής της θεωρίας νιώθει την αίσθηση της ελευθερίας και εξελίσσει αυτή την οπτική μέσα από τον τρίτο παράγοντα μεταξύ αυτού και του μοντέλου, δηλαδή του υποδοχέα - αναγνώστη. Η διαπραγμάτευση μεταξύ συγγραφέα και υποδοχέα - αναγνώστη "κλειδώνει" με τη διάχυση του οφέλους από τη γνώση : το Τρίτο "Win".
"Ο άνθρωπος είναι πιο γενικός απ' τη ζωή. Είναι σαν να έχει προβλεφθεί για περισσότερα ενδεχόμενα από εκείνα, που μπορεί να γνωρίσει και να συναντήσει στην πραγματικότητα" -
Paul Valery (1871-1945)
14.4.2010
Αναρτήσεις
